Friday, February 24, 2006
اکنون که دارم می نویسم به تصاویری که در کنار گنبد زیبای ملکوتی عسکرییین در آلبوم زیارت عتبات داشتم نگاه می کردم دلم گرفت یادم نمی رود همانجا هم که بودم خیلی تاب ماندن در آن غریبستان را نداشتم واقعا غریبند حالا خوب درک کردم که چرا قبر مادرشان فاطمه مخفی باید بماند امروز درک کردم که چرا قبر جدشان می بایست سالها مخفی باشد اما با همه این حرف ها این اولین باری نیست که اماکن مقدس ما مورد هجوم واقع شده باشد مگر بارها زمین حرم امام حسین را شخم نزدند مگر خانه مادرشان را به آتش نکشیدند مگر خانه امام صادق را نسوزاندند.. .....مگر....بله این ها تازگی نداره کهنه شده ایام هم ایام مصیبت است این هم بر روی بقیه مصیبت های اهل بیت علیهم السلام اونها از زمانی که آمدند همه اش مصیبت داشتند دیروز و پریروز در اجتماعات مردم ایران دیدم که چگونه بغض گلویشان راگرفته بود و اشکشان جاری بود عیبی نداره اگه دل دشمنان با این چیزها خنک می شه بزار بشه عوضش این ها خبر از ظهور یگانه منجی عالم بشریت می ده بالاخره آقا خواهد آمد به کوری چشم همه دشمنان اسلام ناب محمدی